This is a philosophical poem in Tamizh that I wrote based on the basic tenets of Hindu Philosophy.
இது
விடை தேடும் காலம்
வாழ்வின் விடை தேடும் காலம்.
இரை தேடும் பறவை போல
பொருள் தேடி, துணை தேடி
ஓய்ந்து இறை அடித்தேடி
வாழ்வின் பொருள் தேடி
அலையும் காலம்.
இருள் சூழ்ந்த பாதை
பல கண்டு, திசை மாறி, மருண்டு,
பின் சுடர் கண்டு இடறி,
இறை அடி ஒன்றே குறி என்று
விரையும் காலம்.
சிதை கொண்டு போகும் முன்னம்
விடை காண விழையும்
எந்தன் மதி ஏங்கும்
விடியல் இங்கு வாராதோ?
விடை தேடும் காலம்
வாழ்வின் விடை தேடும் காலம்.
இரை தேடும் பறவை போல
பொருள் தேடி, துணை தேடி
ஓய்ந்து இறை அடித்தேடிவாழ்வின் பொருள் தேடி
அலையும் காலம்.
இருள் சூழ்ந்த பாதை
பல கண்டு, திசை மாறி, மருண்டு,
பின் சுடர் கண்டு இடறி,
இறை அடி ஒன்றே குறி என்று
விரையும் காலம்.
சிதை கொண்டு போகும் முன்னம்
விடை காண விழையும்
எந்தன் மதி ஏங்கும்
விடியல் இங்கு வாராதோ?
Kelviyum neeye vidaiyum neeye
ReplyDeleteshidayil udal vegum attudan ullam oyndhu pogum
Aanal nee yaar enra unmai puriyum neram
un vazvin vidiyal kaalam
ஆஹா மிக அருமை! இது தானே நிலையான உண்மை... மிக்க நன்றி சுகன்யா அவர்களே!
Deletearpudam... bhuvana... u r simply great!
ReplyDeleteen nilai kandun manam irangi
ReplyDeletemadi mayangi uyir pirium tharunamadil
nin thiru namam en naavil nadam seyya
un malaradiyil adaikalam kodutharuli
en vidai thedum padalathai muditharula
varam tharuvai Yashodai mainda..Govinda..
That is so beautiful Kaveri! You should give more attention to the poet hiding inside you!
ReplyDelete