யாதும் ஊரே யாவரும் கேளிர்
தீதும் நன்றும் பிறர்தர வாரா
நோதலும் தணிதலும் அவற்றோ ரன்ன
சாதலும் புதுவது அன்றே, வாழ்தல்
இனிதென மகிழ்ந்தன்றும் இலமே முனிவின்
இன்னா தென்றலும் இலமே, மின்னொடு
வானம் தண்துளி தலைஇ யானாது
கல் பொருது மிரங்கு மல்லல் பேரியாற்று
நீர்வழிப் படூஉம் புணைபோல் ஆருயிர்
முறை வழிப் படூஉம் என்பது திறவோர்
காட்சியில் தெளிந்தனம் ஆகலின், மாட்சியின்
பெரியோரை வியத்தலும் இலமே,
சிறியோரை இகழ்தல் அதனினும் இலமே. (புறம்: 192)
The world is my town and its people my kinsmen
Good and evil comes not from others.
Pain and respite emanate from within;
Neither death is new nor life.
We rejoice in felicity terming it a balmy breeze
and patiently bear adversity -
The wise deem life a rudderless boat
borne along rapids,
even as lightning and rain strike down from darkened skies
The boat moves steered by fate
Needless then, this praise of the rich
More so the insult of the poor.
